tek sorunu çok fazla konuşması. iyi de biri üzülsün de istemiyorum ama napiyosun sorusuna insan hem ses kaydı hem video hem ne alaka konum atar mı ya telefonum manzara fotoğrafları ile doldu. geçiştiriyorum, kısa kesiyorum, düzgünce de dedim çok konu değiştiriyorsun yetisemiyorum sana diye anlamadı. yüz yüzeyken o kadar değildi. bi uyanıyorum random bi konu hakkında bir paragraf yazı yazmış bana. konunun ikimizle de ilgisi yok bu arada. kaba olmadan, nasıl bitircem konuşmayı ilk defa böyle bi erkek gördüm ne yapacağımı bilmiyorum iyi bir bahane lazım

yetişkin iş güç sahibi süslüler, sosyal çevrenizden memnun musunuz? hem eğlence anlayışınız hem maddi durumunuz hem yapmak istediğiniz şeylerin ortak olduğu insanlar var mı çevrenizde? benim çevremde kimse kalmadı gibi bi şey. bazıları her şeyi kocasıyla/sevgilisiyle yapmak istiyor tamamen elini eteğini çekti dış dünyadan, bazılarının parası yok veya parayı farklı şekilde değerlendiriyor istese de bir şey yapamıyor, bir grubun da içinde yaşama sevinci isteği bile kalmamış iş-ev döngüsüne kapılmış durumda. lise-üniversite yıllarında kendi param özgürlüğüm olunca şunu yapıcam bunu yapıcam dediğim şeyleri yapmak için yanımda adam kalmamış üzücü bi farkındalık. bi kahve içebilmek için bile 40 saat plan program, yok günü saati uymadı yok yeri uymadı, bir kahve yahu. kimse spontane bir şeyler yapamıyor. içim şişti. merak ettim sizler nasılsınız? hadi kızlar şunu yapalım şuraya gidelim etkinlik varmış şu grubu dinleyelim diyebildiğiniz, yurtiçi/yurtdışı geziler tatiller planlayabildiğiniz uyumlu eğlenceli arkadaşlarınız var mı? 

11 yaşındaki yeğenimin okulunda youtube videoları üzerinden "just dance" yarışmaları yapılıyor. bilmeyenler için çeşitli kareografların bulunduğu dans videolar var ve çocuklar bunlar için hazırlanıp, oradakilere benzer kostümler giyip dans yarışması yapıyor. bunda pek bi şey yok gibi ama seçtikleri şarkılar, bazı kostümler ve dans hareketleri beni rahatsız etti. normalse seküler bir insanım ama 11 yaşındaki kız çocuklarına uygun olmadığını düşünüyorum. bunu söylediğimde ablamla kavga ettik çünkü beni tutuculukla suçladı. ama siz ne düşünürdünüz? yeğenimin bugüne kadar yaptığı bazı dansların just dance videolarını aşağıya bırakacağım.

merhaba herkese size bir şey danışıp yorumlarınızı almak istiyorum. bi arkadaşım var, zamanında maddi durumu çok çok kötüydü, ciddi anlamda dolaplarında sadece zeytin olduğu bir dönem olmuştu. ki o zamanlar annem de biliyordu bu durumları ve içi rahat etmiyordu yardım ediyorduk, burası ayrı bi konu. ben o zamanlar daha hassas davranıyordum, bir şey aldıysam söylemiyordum, bir yere gidelim diye ısrar etmiyordum, gitsek bile ya ucuz bi yere giderdik ya da ben ona hesap ödetmezdim. istediğim her yere gidiyordum, istediğim her şeyi alıyordum o dönemlerde. maddi olarak bi kaygım, geçim derdim yoktu. tabii ki arkadaşımın bana ayak uydurmasını asla bekleyemezdim ve beklemiyordum da zaten.

şimdi asıl konuya gelelim. bunlar birkaç sene içinde toparlandılar ailecek şu an durumları gayet yerinde, zamanında gözünün kaldığı her şeyi alıyor giyiyor yiyor içiyor. ki yapsın da zaten buna bir şey diyen yok. ben şu an tüm birikimimle araba aldım, borçla krediyle de bi iş kurdum. çok eksilerde değilim çok şükür yakın zamanda da borcumu tamamen kapatırım diye planlıyorum ama kenarda birikimim olmaması beni huzursuz ettiği için harcamalarıma çok dikkat ediyorum. ama bu arkadaşıma bunu defalarca söylediğim halde her allahın günü bana yazıyor, şuraya gidelim, yurtdışı planı yapalım, tatile gidelim, onu alalım, bunu alalım. yaptığı planlar yemek yemek, kahve içmek falan değil bu arada çok yüksekten uçtuğu şeyler. ha ben artık yemeğe, kahveye bile gitmek istemiyorum kendisiyle… e diyorum kendin git, her yere benimle gitmek zorunda mısın? ben harcamalarıma dikkat ediyorum ve sana ayak uyduramıyorum, sana ayak uyduracak maddiyatta insanlar bulsana dedim. ama “ayarlarsın ya bi şekilde, bir şey olmaz” modunda sürekli. benim tek arkadaşım o değil çevrem geniştir hepsiyle görüşüyorum, herkes durumuma karşı anlayış gösteriyor. ama onun tek arkadaşı benim, benden başka kimsesi yok çünkü gerçekten kiminle görüşse bir süre sonra insanlar katlanamayıp görüşmeyi kesiyor. o kadar sıkıldım ki, basit bir mesele biliyorum ama şu an en ufak strese dahi gelemiyorum ve bu kişiden gelen bildirim dahi beni strese sokuyor :d sanırım içimde ona karşı bir şeyler birikti ve bahane arıyorum gibi geliyor bazen de. siz ne düşünüyorsunuz?

ay yemin ederim paragrafı yazarken de üstten bildirim geldi yine aynı arkadaşımdan ve hafta sonuna plan yapıyor yine kendi kendine.